Koşup oynamaktan
yorulmuş,karnını bir güzel doyurmuş,
Haylaz bir
çocuğun uykusu gibi
deniz..
Ve tepemizde,
Kumları tüm
şehvetiyle baştan çıkaran dipdiri bir kadın gibi
güneş..
Kumların
üzerinde;
sen,
ben,
biz…
Açıkta bir gemi.
Tahterevallinin karşı ucunda gibi.
Bir var bir yok,
Bilinmez yönü,
Belli değil
arkası önü.
Belli ki yükü
ağır,
Dumanının karası
azgın bir fil gibi fakat sağır.
İşte içinde
insanlar,
Boy boy,renk renk.
Ve dümene geçiyor
sırayla her biri birbirini dişleyerek!
Anlayacağın yok
bu geminin bir kaptanı.
Görüyor musun?
Hunharca öldürüyorlar gemiden atlayanı.
Hunharca öldürüyorlar gemiden atlayanı.
Açıkta bir ben,
Tahterevallinin
diğer ucunda,
Senin yanında
gibi.
Bir var,bir
yokum.
Altımızdaki
kumlar kadar sıcak değil ama onlar kadar çokum.
Bir karar
vermemiz gerek deniz kabuğum,
Çünkü gemi
yaklaşıyor, anbean,
Öğretilen
anlamını ise çoktan yitirmiş
zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder